PETER HOLVOET-HANSSEN blijft met voorsprong de meest bandeloze dichter uit ons taalgebied. Toen hij ruim twintig jaar geleden debuteerde met Dwangbuis van Houdini (1998) hielden sommige lezers hun adem in. Hier klonk een volstrekt unieke stem, iemand met een haast ongekend taalarsenaal en een ongeziene verbeelding.

Dit artikel is enkel voor abonnees

Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.