Met het overlijden van Willem van Toorn (1935–2024) verdwijnt uiteraard óók de schrijver van romans, essays, verhalen, kinderboeken, vertalingen etc. uit het leven. Maar op de vraag die hij bij wijze van motto in zijn laatste bundel De dagen (2020) opnam, ‘Wat zal er van je overblijven / wanneer de verweven schaduwen / die op de aarde trillen / de schijn van eeuwigheid / hebben aangenomen?’, is wat mij betreft maar één antwoord mogelijk: zijn gedichten, die de vluchtige schaduwen voor even de schijn van eeuwigheid geven.